lezing
Moordmarketing
Christophe Busch
De creatie van de biologische andere
Onze voorstelling van ‘de andere’ is grotendeels afhankelijk van hoe ons sociaal referentiekader deze kijk bepaalt. De eugenetische wetenschap, met zijn rassenleer en sociaal-darwinistisch principes, zorgde begin vorige eeuw voor een ultieme tegenstelling tussen superieure Übermenschen en inferieure Untermenschen. Op basis van biologische en statistische principes werd een biopolitiek verkondigd die zou leiden tot sterilisatiewetgeving en uiteindelijk massamoord en genocidaal geweld.
Boek nuCredits
BIO
Christophe Busch is criminoloog (Universiteit Gent) en Master in de Holocaust- en Genocidestudies (Universiteit van Amsterdam). Na zijn studies criminologie in Gent begon hij in 2001 te werken in de forensisch psychiatrie voor de behandeling van ontoerekeningsvatbare daders (internering). Later stond hij als coördinator in voor de uitbouw van een forensisch psychiatrisch zorgcircuit. Eind 2012 maakte hij de overstap naar Kazerne Dossin (Memoriaal, Museum en Onderzoekscentrum over de Holocaust en Mensenrechten) waar hij in januari 2013 werd aangesteld als operationeel directeur en in juli 2016 als algemeen directeur, in opvolging van Herman Van Goethem die rector werd aan de Universiteit Antwerpen. Hij doctoreert aan de UvA over de complexiteit van dadergedrag en de rol van beeldvorming in processen van cumulatieve radicalisering. Hij is betrokken als expert radicalisering binnen verschillende overheidsdiensten. Eind 2019 verliet hij Kazerne Dossin en werd hij directeur van het Hannah Arendt Instituut voor diversiteit, stedelijkheid en burgerschap.
Foto: Jimmy Kets
Meer over
De andere was biologische zo afwijkend en bedreigend dat uitroeien de juiste oplossing leek. In deze lezing analyseren we hoe de toenmalige rassenleer werd vermarkt via een moorddadige propagandamachine. Vele landen maakten sterilisatiewetgeving om zogenaamde ‘gedegenereerden’ of ‘erfelijk zieken’ uit te schakelen, maar in nazi-Duitsland ging men verder. In een gradueel proces van polarisatie en radicalisering werd het denkbaar, en door de oorlogscontext uitvoerbaar, om de andere definitief te verwijderen. Hoe kon de kijk t.o.v. de ‘Andere’ zo afglijden en welke lessen kunnen we er vandaag uit trekken?
Christophe Busch is criminoloog en Master in de Holocaust- en Genocidestudies. Hij werkte 12 jaar in de forensische psychiatrie. Later stond hij als coördinator in voor de uitbouw van een forensisch psychiatrisch zorgcircuit. Tot eind 2019 was hij algemeen directeur van Kazerne Dossin en nu leidt hij het Hannah Arendt Instituut voor diversiteit, stedelijkheid en burgerschap. Daarnaast is hij als expert radicalisering actief binnen verschillende overheidsdiensten.
Christophe Busch is een sterke spreker die zijn publiek weet te boeien!
BIO
Christophe Busch is criminoloog (Universiteit Gent) en Master in de Holocaust- en Genocidestudies (Universiteit van Amsterdam). Na zijn studies criminologie in Gent begon hij in 2001 te werken in de forensisch psychiatrie voor de behandeling van ontoerekeningsvatbare daders (internering). Later stond hij als coördinator in voor de uitbouw van een forensisch psychiatrisch zorgcircuit. Eind 2012 maakte hij de overstap naar Kazerne Dossin (Memoriaal, Museum en Onderzoekscentrum over de Holocaust en Mensenrechten) waar hij in januari 2013 werd aangesteld als operationeel directeur en in juli 2016 als algemeen directeur, in opvolging van Herman Van Goethem die rector werd aan de Universiteit Antwerpen. Hij doctoreert aan de UvA over de complexiteit van dadergedrag en de rol van beeldvorming in processen van cumulatieve radicalisering. Hij is betrokken als expert radicalisering binnen verschillende overheidsdiensten. Eind 2019 verliet hij Kazerne Dossin en werd hij directeur van het Hannah Arendt Instituut voor diversiteit, stedelijkheid en burgerschap.
Foto: Jimmy Kets
De andere was biologische zo afwijkend en bedreigend dat uitroeien de juiste oplossing leek. In deze lezing analyseren we hoe de toenmalige rassenleer werd vermarkt via een moorddadige propagandamachine. Vele landen maakten sterilisatiewetgeving om zogenaamde ‘gedegenereerden’ of ‘erfelijk zieken’ uit te schakelen, maar in nazi-Duitsland ging men verder. In een gradueel proces van polarisatie en radicalisering werd het denkbaar, en door de oorlogscontext uitvoerbaar, om de andere definitief te verwijderen. Hoe kon de kijk t.o.v. de ‘Andere’ zo afglijden en welke lessen kunnen we er vandaag uit trekken?
Christophe Busch is criminoloog en Master in de Holocaust- en Genocidestudies. Hij werkte 12 jaar in de forensische psychiatrie. Later stond hij als coördinator in voor de uitbouw van een forensisch psychiatrisch zorgcircuit. Tot eind 2019 was hij algemeen directeur van Kazerne Dossin en nu leidt hij het Hannah Arendt Instituut voor diversiteit, stedelijkheid en burgerschap. Daarnaast is hij als expert radicalisering actief binnen verschillende overheidsdiensten.
Christophe Busch is een sterke spreker die zijn publiek weet te boeien!
Beeldmateriaal
